Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012

στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα, Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Παρακλητικός Κανών στους Αγίους Τρείς Ιεράρχες Βασίλειο τον Μέγα, Γρηγόριο τον Θεολόγο και Ιωάννη τον Χρυσόστομο



Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σού• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι
οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν
ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα
πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι
τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μού•
ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μού• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία.
Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας
τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.

Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος ἅ΄. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίω, καί ἐπικαλεῖσθε τό ὄνομα τό ἅγιον αὐτοῦ.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά ἔθνη ἐκύκλωσαν μέ, καί τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου ἐγένετο αὔτη, καί ἔστι θαυμαστή ἐν ὀφθαλμοῖς ἠμῶν.
Θεός Κύριος, καί ἐπέφανεν ἠμίν, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Εἴτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ἦχος δ΄. Ὁ ὑψωθεῖς ἐν τῷ Σταυρῶ.
Ὡς οἰκονόμοι τῶν σεπτῶν μυστηρίων, καί βραβευταί τῶν ἐκ Θεοῦ χαρισμάτων, Βασίλειε, Γρηγόριε, Χρυσόστομε, λύσατε τόν καύσωνα τῆς ἀθλίας ψυχῆς μου, παύσατε τόν κλύδωνα,
τῶν ἀγρίων παθῶν μου, καί πρός σοφίας κτῆσιν ἀληθοῦς, δί’ ἐναρέτου ζωῆς μέ ἰθύνατε.

Θεοτοκίον.
Οὐ σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλεῖν οἱ ἀναξιοι• εἰ μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ἠμᾶς ἐρρύσατο ἐκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν ἕως
νῦν ἐλευθέρους; Οὐκ ἀποστῶμεν, Δέσποινα, ἐκ σού• σούς γάρ δούλους σώζεις ἀεί, ἐκ παντοίων δεινῶν.

Ψαλμός ν΄ (50)
Ἐλέησον μέ, ὁ Θεός, κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημα μου•επί πλεῖον πλῦνον μέ ἀπό τῆς ἀνομίας μου καί ἀπό τῆς ἁμαρτίας
μοῦ καθάρισον μέ. Ὅτι τήν ἀνομίαν μου ἐγώ γινώσκω, καί ἡ ἁμαρτία μου ἐνώπιόν μου ἐστι διαπαντός. Σοί μόνω ἥμαρτον καί τό πονηρόν ἐνώπιόν σου ἐποίησα, ὅπως ἄν
δικαιωθῆς ἐν τοῖς λόγοις σου, καί νικήσης ἐν τῷ κρίνεσθαι σέ. Ἰδού γάρ ἐν ἀνομίαις συνελήφθην, καί ἐν ἁμαρτίαις ἐκίσσησε μέ ἡ μήτηρ μου. Ἰδού γάρ ἀλήθειαν ἠγάπησας,
τά ἄδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου ἐδήλωσας μοί. Ραντιεῖς μέ ὑσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνεῖς μέ, καί ὑπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ἀκουτιεῖς μοί ἀγαλλίασιν καί
εὐφροσύνην, ἀγαλλιάσονται ὀστέα τεταπεινωμένα. Ἀποστρεψον τό πρόσωπόν σου ἀπό τῶν ἁμαρτιῶν μου καί πάσας τάς ἀνομίας μου ἑξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον
ἐν ἐμοί, ὁ Θεός, καί πνεῦμα εὐθές ἐγκαίνισον ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου. Μή ἀπορρίψης μέ ἀπό τοῦ προσώπου σου καί τό πνεῦμά σου τό ἅγιον μή ἀντανέλης ἄπ ἐμοῦ. Ἀπόδος
μοί τήν ἀγαλλίασιν τοῦ σωτηρίου σου καί πνεύματι ἠγεμονικῶ στήριξον μέ. Διδάξω ἀνόμους τάς ὁδούς σου, καί ἀσεβεῖς ἐπί σέ ἐπιστρέψουσι. Ρύσαι μέ ἐξ αἱμάτων ὁ Θεός,
ὁ Θεός τῆς σωτηρίας μου•αγαλλιάσεται ἡ γλῶσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ἀνοίξεις, καί τό στόμα μου ἀναγγελεῖ τήν αἴνεσίν σου. Ὅτι εἰ ἠθέλησας θυσίαν,
ἔδωκα ἀν•ολοκαυτώματα οὐκ εὐδοκήσεις. Θυσία τῷ Θεῶ πνεῦμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ὁ Θεός οὐκ ἐξουδενώσει. Ἀγάθυνον, Κύριε,
ἐν τή εὐδοκία σου τήν Σιῶν, καί οἰκοδομηθήτω τά τείχη Ἱερουσαλήμ• τότε εὐδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, ἀναφοράν καί ὁλοκαυτώματα• τότε ἀνοίσουσιν ἐπί τό θυσιαστήριον
σού μόσχους.

Εἴτα ψάλλομεν τάς Ὠδᾶς τοῦ Κανόνος.
Ὠδή ἅ΄. Ἦχος πλ. δ΄. Ὑγρᾶν διοδεύσας.
Σωτήριοι φύλακες καί φρουροί, ἐδείχθητε πάσιν, Ἱεράρχαι θεοειδεῖς, Βασίλειε σύν τῷ Γρηγορίω, καί Χρυσοστόμω, ἠμᾶς περιέποντες.
Ὡς μύσται σοφίας τῆς θεϊκῆς δεινῶν σοφισμάτων, τῆς τοῦ πλάνου ἐπιβουλῆς, Βασίλειε σύν τῷ Γρηγορίω, καί Χρυσοστόμω, ἠμᾶς ἐκλυτρώσασθε.
Ζωῆς κεκρυμμένης τῆς ἐν Χριστῷ, σοφοί δημηγόροι. τῶν κρύφιων ἠμῶν παθῶν, νεκρώσατε τάς ἐπαναστάσεις, καί πρός ζωήν ἠμᾶς θεῖον ἐγείρατε.

Θεοτοκίον
Ὁ βίος μου πλήρης ὤφθη δεινῶν, Πανύμνητε Κόρη, διά πλήθους ἁμαρτιῶν, σύ οὔν μή παρίδης μέ εἰς τέλος, ἀλλ’ ἐπιστάσα τό ἄλγος μου κούφισον.

Ὠδή γ΄. Οὐρανίας ἁψίδος…
Ἰατροί θεηγόροι, πάθη ψυχῶν παύσατε καί τῶν καρδιῶν τάς ὀδύνας, ἠμῶν ἰάσασθε, τή μυστική δωρεά, μυσταγωγοῦντες ἀΰλως, ἠμᾶς πρός ἐνάρετον, βίον καί κρείττονα.
Τοῦ ἐχθροῦ τήν μανίαν, τήν καθ’ ἠμῶν λύσατε, μέγιστε Βασίλειε πάνυ, καί θεῖε Γρηγόριε, καί Ἰωάννη κλεινέ, καί ἐν εἰρήνη ἀπτώτω, καί ἀγάπη ἅπαντας, ἠμᾶς συνάξατε.
Ἐκ πηγῶν σωτηρίου, ὕδωρ ζωῆς ἄϋλον, τοῖς ἐν νοητή οὔσι δόξη, πλουσίως βλύσατε, ὡς Ἱεράρχαι σοφοί, καί πρός νομάς ἀφθαρσίας, τόν λαόν ἰθύνατε, τόν περιούσιον.

Θεοτοκίον
Ἡ ἀπόφασις Κόρη, ἡ κατ’ ἐμοῦ ἤγγικε, καί ἡ καταισχύνη πρός θύραν, πρόδηλος ἔστηκεν, ἐγώ δέ ἄφρων ὧν, τόν ἀδελφόν κατακρίνω, οἶμοι τί γενήσωμαι; σύ οὔν μέ λύτρωσαι.
Διασωσον Ἱεραρχῶν ἐνθέων τριάς ἁγία, ἐκ βιαίων καί χαλεπῶν περιστάσεων, τούς προσιόντας προφρόνως ὑμῶν τή σκέπη. χριστιανος.gr
Ἐπιβλεψον ἐν εὐμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, ἐπί τήν ἐμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, καί ἴασαι τῆς ψυχῆς μου τό ἄλγος.

Αἴτησις καί τό Κάθισμα. Ἦχος β΄. Πρεσβεία θερμή
Προστᾶται θερμοί, καί εὐκλεεῖς ποιμάντορες, καί πύργοι στερροί, ἠμῶν καί ἀντιλήπτορες, Βασίλειε, Γρηγόριε, καί Χρυσόστομε, μύσται οὐράνιοι, ἐκ κινδύνων καί πόνων
ὀχληρῶν, ἀτρώτους ἠμᾶς διατηρήσατε.

Ὠδή δ΄. Εἰσακήκοα Κύριε
Μυστηπόλοι οὐράνιοι, πρός μυσταγωγίαν σοφίας κρείττονος, ἐκ δεινῶν περιπλανήσεων, τάς ψύχος ἠμῶν καθοδηγήσατε.
Ἀροτῆρες τοῦ Πνεύματος, τήν κεχερσωμένην ταῖς παραβάσεσιν, γεωργήσατε καρδίαν μου, ἐν αὐτή τά κρείττω κατασπείροντες.
Σωτηρίαν αἰτήσατε, τήν κατά ψυχήν καί σῶμα μακάριοι, Ἰωάννη καί Γρηγόριε, σύν τῷ Βασιλείω ἠμίν ἔνδοξοι.

Θεοτοκίον
Ὡς πιπτόντων ἀνόρθωσις, τόν κατερραγμένον καί ἀπολλύμενον, σπεῦσον σῶσον μέ Πανάμωμε, φόρον μοί τόν θεῖον πρυτανεύουσα.

Ὠδή ἐ΄. Φώτισον ἠμᾶς
Ἄνωθεν ἠμᾶς, Ἱεράρχαι παμμακάριστοι, ἐποπτεύσατε στοργή τή πατρική, τήν ζωήν ἠμῶν σεπτῶς διαρρυθμίζοντες.
Ρῶσιν ἀληθῆ, ὥσπερ δρόσος ἀναψύχουσα, Ἱεράρχαι, τῆς Τριάδος λειτουργοί, ὁ σοφός ὑμῶν παρέχει λόγος ἄπασι.
Χείλη πονηρά, ὤ Βασίλειε μακάριε, καί Γρηγόριε Χρυσόστομε σοφέ, τά λαλοῦντα καθ’ ἠμῶν ἄδικα φράγματα.

Θεοτοκίον
Ἴασαι Ἁγνή, τῆς ψυχῆς μου τήν κατάπτωσιν, καί τόν σάλον τῶν πολλῶν μου πειρασμῶν, εἰς γαλήνην καί ἀνάπαυσιν μετάβαλε.

Ὠδή ς΄. Τήν δέησιν ἐκχεῶ
Θεράποντες τῆς Τριάδος πάνσοφοι, θεολόγε καί Βασίλειε μάκαρ, καί Ἰωάννη κλεινέ Χρυσολόγε, τήν ἀληθῆ θεραπείαν βραβεύσατε, πρεσβευτικαῖς ὑμῶν λιταῖς,
τοῖς τή σκέπη ὑμῶν καταφεύγουσιν.
Ὑπάρχοντες θησαυροί τῆς χάριτος, ὡς ποικίλων ἀρετῶν ὑποφῆται, τάς πενομένας ἠμῶν διανοίας, τοῦ Παρακλήτου τῷ ἄρτω στηρίξατε, σύν Βασιλείω τῷ Σοφῶ,
Θεολόγε κλεινέ καί Χρυσόστομε.
Τήν ἄϋλον λειτουργίαν Ἅγιοι, ἀναφερόντες Θεῶ ἐν ὑψίστοις, ἰλαστηρίους θερμᾶς καί δεήσεις, ὑπέρ ἠμῶν ἀναπέμπειν μή παύσησθε• τῷ Ζωοδότη Ἰησοῦ,
ὅπως πάσης ρυσθῶμεν κακώσεως.

Θεοτοκίον
Ἀπείρανδρε Μαριάμ ὁλόφωτε, κοσμοπόθητε Πανύμνητε Κόρη, τῶν ἐπελθόντων μου ρύσαι κινδύνων, καί τῆς μελλούσης ἀνάγκης καί θλίψεως, ἁπάλλαξον
μέ τόν οἰκτρόν, ὅπως βίον διάγω ἠσύχιον.
Διασωσον Ἱεραρχῶν ἐνθέων τριάς Ἁγία, ἐκ βιαίων καί χαλεπῶν περιστάσεων, τούς προσιόντας προφρόνως ὑμῶν τή σκέπη. χριστιανος.gr
Ἄχραντε, ἡ διάλογου τόν Λόγον ἀνερμηνεύτως, ἐπ’ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν τεκοῦσα δυσώπησον, ὡς ἔχουσα μητρικήν παρρησίαν.


Αἴτησις καί τό Κοντάκιον
Ἦχος β΄. Προστασία τῶν Χριστιανῶν
Ἱεράρχαι τῆς Ἐκκλησίας θεοσοφοί, καί φωστῆρες τῆς εὐσεβείας θεοφωτοι, ἐπισπεύσατε ὡς συμπαθεῖς εἰς τήν βοήθειαν ἠμῶν, μή οὔν παρίδητε τάς φωνᾶς,
καί τούς ἐκ βάθους στεναγμούς, τῶν βοώντων ἑκάστοτε. Βασίλειε θεοφάντορ, Γρηγόριε Θεολόγε, σύν Ἰωάννη τῷ κλεινῶ, βοηθεῖτε ἠμίν πάντοτε.

Καί εὐθύς τό Προκείμενον
Οἱ ἱερεῖς σου Κύριε ἐνδύσονται δικαιοσύνην καί οἱ ὅσιοί σου ἀγαλλιάσονται.
Στίχος. Εἰς πάσαν τήν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν καί εἰς τό πέρατα τῆς οἰκουμένης τά ρήματα αὐτῶν.

Εὐαγγέλιον. Ἐκ τοῦ κατά Ματθαῖον (κέφ. ἐ΄ 14-19).
Εἶπεν ὁ Κύριος τοῖς ἑαυτοῦ μαθηταῖς• Ὑμεῖς ἔστε τό φῶς τοῦ κόσμου• οὐ δύναται πόλι; κρυβῆναι ἐπάνω ὀρούς κειμένη• οὐδέ καίουσι λύχνον καί τιθέασιν αὐτόν
ὑπό τόν μόδιον, ἀλλ’ ἐπί τήν χνίαν, καί λάμπει πάσι τοῖς ἐν τή οἰκία. Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα
καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς. Μή νομίσητε ὅτι ἦλθον καταλύσαι τόν νόμον ἤ τούς ποοφήτας, οὐκ ἦλθον καταλύσαι, ἀλλά πληρῶσαι. Ἀμήν
γάρ λέγω ὑμίν. Ἕως ἄν παρέλθη, ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ, ἰῶτα ἐν ἡ μία κεραία οὐ μή παρέλθη ἀπό τοῦ νόμου, ἕως ἄν πάντα γένηται. Ὅς ἐάν οὔν λύση μίαν τῶν
ἐντολῶν τοῦτον τῶν ἐλαχίστων καί διδάξη οὕτω τούς ἀνθρώπους, ἐλάχιστος κληθήσεται ἐν τή βασιλεῖς τῶν οὐρανῶν• ὅς δ’ ἄν ποιήση καί διδάξη, οὗτος μέγας
κληθήσεται ἐν τή βασιλεῖς τῶν οὐρανῶν.

Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Ταῖς τῶν διδασκάλων πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Ταῖς τῆς Θεοτόκου πρεσβείαις, Ἐλεῆμον, ἑξάλειψον τά πλήθη, τῶν ἐμῶν ἐγκλημάτων.

Στίχος: Ἐλεῆμον, ἐλέησον μέ ὁ Θεός κατά τό μέγα ἔλεός σου καί κατά τό πλῆθος τῶν οἰκτιρμῶν σου ἑξάλειψον τό ἀνόμημά μου. χριστιανος.gr

Προσόμοιον. Ἦχος πλ. β΄. Ὅλην ἀποθέμενοι
Ἄστρα φαεινότατα, τῆς νοητῆς φωταυγείας, σάλπιγγες θεοπνενστοι, τῶν ὑπέρ κατάληψιν ἀναβάσεων, χαλεπῶν θλίψεων, καί ἀσθενημάτων, καί ποικίλων παραπτώσεων,
ἀτρώτους πάντοτε, ἅπαντας ἠμᾶς διασώζετε, πταισμάτων τήν συγχώρησιν, παρά τοῦ Χριστοῦ, ἠμίν νέμοντες, σύν τῷ Βασιλείω, Γρηγόριε, σοφίας ὁ φωστήρ, καί Ἰωάννης
Χρυσόστομε, Ἐκκλησίας πρόβολοι.

Ὁ Ἱερεύς:
Σῶσον ὁ Θεός τόν λαόν σου καί εὐλόγησον τήν κληρονομίαν σού• ἐπισκεψαι τόν κόσμον σου ἐν ἐλέει καί οἰκτιρμοῖς. Ὑψωσον κέρας Χριστιανῶν ὀρθοδόξων καί καταπεμψον
ἐφ’ ἠμᾶς τά ἐλέη σου τά πλούσια• πρεσβείαις τῆς παναχράντου Δεσποίνης ἠμῶν Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας• δυνάμει τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυρού• προστασίαις
τῶν τιμίων ἐπουρανίων Δυνάμεων Ἀσωμάτων• ἰκεσίαις τοῦ Τιμίου καί Ἐνδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου• τῶν ἁγίων ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων•
ὧν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἠμῶν, μεγάλων ἱεραρχῶν καί οἰκουμενικῶν διδασκάλων Βασιλείου τοῦ Μεγάλου, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου, Ἀθανασίου καί
Κυρίλλου, Ἰωάννου τοῦ Ἐλεήμμονος, πατριαρχῶν Ἀλεξανδρείας. Νικολάου τοῦ ἐν Μύροις, Σπυρίδωνος ἐπισκόπου Τριμυθοῦντος, τῶν Θαυματουργών• τῶν ἁγίων ἐνδόξων
μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τοῦ Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τῶν ἱερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ἐλευθερίου, τῶν ἁγίων
ἐνδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τῶν ὁσίων καί θεοφόρων Πατέρων ἠμῶν. Τῶν ἁγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ἰωακείμ καί ’Ἄννης. Τοῦ ἁγίου ....... (τῆς ἡμέρας),
καί πάντων σου τῶν Ἁγίων. Ἰκετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Ἐπάκουσον ἠμῶν τῶν ἁμαρτωλῶν δεομένων σου καί ἐλέησον ἠμᾶς. χριστιανος.gr

Ὠδή ζ΄. Οἱ ἐκ τῆς Ἰουδαίας
Ἱλασμόν τῶν πταισμάτων, καί ἠμῶν ἀκηράτων, καρποφορίαν σεμνήν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, καί Χρυσόστομε Ὅσιε, τοῖς πεποιθόσιν ὑμίν βραβεύσαντες ἀξίως.
Γαλήνην τήν καρδίαν, εὐκραές δέ τό σῶμα, καί τήν ψυχήν ἱλαράν, Βασίλειε τρισμάκαρ, Γρηγόριε Θεοφρον, καί Χρυσόστομε Ὅσιε, διατηρεῖτε ἀεί, ἠμῶν δί’εὐτραγίας. χριστιανος.gr
Εὐσυμπάθητον τρόπον, εὐπροσήγορον λόγον, καί γνώμην θεοπειθῆ, φιλαλήθως, ἠμᾶς δί’ εὐσεβείας, ἀξιώσατε Ἅγιοι, ὡς Ἱεράρχαι σοφοί, ὡς μύσται τῶν ἀρρήτων.

Θεοτοκίον
Ραντισμῶ ζωηφόρω, τῶν ἀΰλων χαρίτων, τῆς σῆς κυρείας Ἁγνή, ψυχῆς μου τήν κακίαν, καί πάσαν ρυπαρίαν, ἐκκαθάρασα ἔκπλυνον, ἴνα ὑμνῶ σέ ἀεί, τήν Κεχαριτωμένην.

Ὠδή ἡ΄. Τόν βασιλέα
Ἀμέμπτου βίου, θεοειδεῖς ὑποφῆται, κυβερνήσατε ἠμᾶς δί’ ἐμμελείας, πρός δικαιοσύνης, ἐνθέους ἀναβάσεις.
Συντετριμμένον, τή πονηρά μέ ἀπάτη, ἀνορθώσατε ὡς θεῖοι Ἱεράρχαι, καί τήν τῆς ψυχῆς μου, ἰάσασθε ὀδύνην.
Ἱερομύσται, τῆς ὑπέρ νοῦν ἐπιπνοίας, ἱερώσατε ἠμῶν τάς διανοίας, τή ἐκφαντορία, τῆς θείας εὐδοκίας.

Θεοτοκίον
Μεμολυσμένον, τή τῶν παθῶν ἐργασία ἀποκάθαρον τόν νοῦν μου Θεοτόκε, καί τῆς ἐνεστώσης, ρύσαι μέ καταδίκης.

Ὠδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον
Οἱ φίλοι του Σωτῆρος, Βασίλειε παμμάκαρ, καί Ἰωάννη καί θεῖε Γρηγόριε, τῆς τῶν χειρόνων φιλίας, ἠμᾶς λυτρώσασθε.
Ὑψώσατε τάς χείρας ὑμῶν τή Τριάδι, ὤ θεηγόροι Πατέρες τρισμέγιστοι, ὑπέρ ὑμῶν τῶν αἰνούντων, ὑμῶν τήν ἔλλαμψιν.
Ὑδάτων ψυχοτρόφων, Βασίλειε Θεοφρον, καί Χρυσολόγε καί θεῖε Γρηγόριε, τάς ζωτικᾶς ἐπιρροίας, ἠμίν ὀμβρήσατε.

Θεοτοκίον
Ὑφέρπων μοί δολίως, ὁ ἀνθρωποκτόνος, τάς πονηρᾶς ὑπολήψεις ἐκχέει μοί, ἀλλά τούτου τό θράσος, Παρθένε συντριψον.
Ἄξιον ἔστιν ὡς ἀληθῶς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν ἀειμακάριστον καί παναμώμητον, καί Μητέρα τοῦ Θεοῦ ἠμῶν• τήν τιμιωτέραν τῶν Χερουβίμ, καί
ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τήν ἀδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκοῦσαν, τήν ὄντως Θεοτόκον, σέ μεγαλύνομεν.
Τήν ὑψηλοτέραν τῶν οὐρανῶν, καί καθαρωτέραν λαμπηδόνων ἡλιακῶν, τήν λυτρωσαμένην ἠμᾶς ἐκ τῆς κατάρας, τήν Δέσποιναν τοῦ κόσμου, ὕμνοις τιμήσωμεν.

Καί τά Μεγαλυνάρια.
Τούς τῆς εὐσεβείας καθηγητᾶς, καί τῆς ἐκκλησίας, νυμφοστόλους καί ὁδηγούς, σύν τῷ Βασιλείω, Γρηγόριον τόν Μέγαν, καί Ἰωάννην ἅμα, ὕμνοις τιμήσωμεν.
Χαίρετε σοφίας μυσταγωγοί, καί τῶν ἀπορρήτων, δημηγόροι ὑφηγηταί, χαίρετε δογμάτων, οἱ ρήτορες τῶν θείων, φωστῆρες οἰκουμένης, Πατέρες μέγιστοι.
Βάσις ὁ Βασίλειος τῶν πιστῶν, γρήγορον δέ στόμα, ὁ Γρηγόριος τοῦ Χριστοῦ, χάριν δέ προχέων, ὁ Ἰωάννης ὤφθη. Ὑμνήσωμεν οὔν πάντες, τούτων τήν ἕνωσιν.
Χαίροις θεηγόρε σεπτή Τριάς, Βασίλειε Πάτερ, καί Γρηγόριε Ἱερέ, σύν τῷ Ἰωάννη, τῷ ὄντι χρυσολόγω, Τριάδος τῆς Ἁγίας, λαμπροί ἐκφάντορες.
Ἔλλαμψιν αἰτήσατε ἐκ Θεοῦ, καί πταισμάτων λύσιν, καί κινδύνων ἀποφυγήν, ἠμίν δωρηθῆναι, τοῖς ἀτενῶς ὀρῶσιν, ὑμῶν τή μεσιτεία, Πατέρες Ὅσιοι.
Σύνεσιν ἐν βίω καρποφορεῖν, καί εὔσχημον τρόπον, καί ἀγάπην εἰλικρινῆ, ρεύσατε ἐνθέως, ὑμῶν ταῖς προστασίαις, πατέρες πρωτοπόροι, ἠμᾶς δεόμεθα.
Πᾶσαι τῶν Ἀγγέλων αἵ στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Ἀποστόλων ἡ δωδεκάς, οἱ Ἁγίοι πάντες, μετά τῆς Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εἰς τό σωθῆναι ἠμᾶς.

Τό Τρισάγιον
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Τροπάριον. Ἦχος ἅ΄.
Τούς τρεῖς μεγίστους φωστήρας τῆς τρισηλίου Θεότητος, τούς τήν Οἰκουμένην ἀκτίσι, δογμάτων θείων πυρσεύσαντας, τούς μελιρρύτους ποταμούς τῆς σοφίας, τούς τήν κτίσιν
πάσαν, θεογνωσίας νάμασι καταρδεύσαντας, Βασίλειον τόν μέγαν, καί τόν Θεολόγον Γρηγόριον, σύν τῷ κλείνω Ἰωάννη, τῷ τήν γλώτταν χρυσορρήμονι. Πάντες οἱ τῶν λόγων
αὐτῶν ἐρασταί, συνελθόντες ὕμνοις τιμήσωμεν, αὐτοί γάρ τή Τριάδι ὑπέρ ἠμῶν ἀεί πρεσβεύουσιν.

Ὁ Ἱερεύς ὡς ἔθος μνημονεύει τῶν ὑπέρ ὧν ἡ παράκλησις.
Ἐν τή ἀπολύσει ψάλλομεν τό παρόν προσόμοιον.
Ἦχος β΄. Ὄτε ἐκ τοῦ ξύλου σέ νεκρόν.
Πάσης σκοτοδίνης τῶν παθῶν, καί καταφορᾶς κακοτρόπου, καί πονηρᾶς ἀγωγῆς, ἅπαντας λυτρώσασθε ἠμᾶς μακάριοι, θεοφάντορ Βασίλειε, Γρηγόριε θεῖε, καί κλεινέ
Χρυσόστομε, Χριστοῦ θεράπονποντες, γνώσει δέ ὑμῶν τῶν δογμάτων, χάριν φωτισμοῦ σωτηρίου, λάμψατε αἰσίως ταῖς ψυχαῖς ἠμῶν.

Ἦχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τῶν δούλων σου, καί λύτρωσαι ἠμᾶς, ἀπό πάσης ἀνάγκης καί θλίψεως.

Ἦχος β΄.
Τήν πάσαν ἐλπίδα μου, εἰς σέ ἀνατίθημι, Μῆτερ τοῦ Θεοῦ, φύλαξον μέ ὑπό τήν σκέπην σου.

Ὁ Ἱερεύς: Δί’ εὐχῶν τῶν ἁγίων πατέρων ἠμῶν, Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ ὁ Θεός, ἐλέησον καί σῶσον ἠμᾶς. Ἀμήν.

_________________

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου